Wstyd (Shame)

Reżyseria: Steve McQueen
Scenariusz: Abi Morgan, Steve McQueen
Produkcja: Wielka Brytania
Gatunek: Dramat
Czas trwania:1 godz. 39 min.
Premiera 4 września 2011 (Świat), 24 lutego 2012 (Polska)

Film opowiada historię Brandona Sullivana, uzależnionego od seksu i pornografii, mieszkańca Nowego Jorku (w tej roli Michael Fassbender). Brandon pracuje w firmie komputerowej. Jest przystojny, nienagannie ubrany i inteligentny. Po pracy czas upływa mu głównie na uprawianiu niezobowiązującego seksu (zamawiane do domu prostytutki lub napotkane w barach kobiety) oraz oglądniu pornografii. Nie wierzy w małżeństwo, nie rozumie po co właściwie ludzie się pobierają. Jego najdłuższy związek trwał zaledwie cztery miesiące. Nie potrafi nawiązać dłuższej znajomości z kobietą (próby okazały się fiaskiem). Małżeństwo lub dłuższy związek kojarzy mu się przede wszystkim z nudą.

Życie bohatera komplikuje się w momencie, gdy do jego mieszkania wprowadza się tymczasowo jego młodsza siostra Sissy (grana przez Carey Mulligan). Mimo iż, siostra bardzo przypomina mu samego siebie, to jej ciągłe upominanie się o miłość, opiekuńczość i jakąkolwiek czułość ze strony brata, wprowadza go w stan wiecznej irytacji. W stosunku do siostry cechuje go hipokryzja. Potrafi ją pouczać, ganić jej zachowanie, pomimo iż, postępuje identycznie. Rodzeństwo jednak różni fakt, że Sissy pragnie kogoś obdarzyć miłością i być kochaną, natomiast Brandona to nie interesuje. Bohaterowie filmu dają nam jednak do zrozumienia, że na to jakim są ludźmi miały wpływ pewne wydarzenia z dzieciństwa lub miejsce z którego pochodzą. Wydarzenia te jednak pozostają niejasne a my jako widzowie możemy się ich jedynie domyślać. Postać Fassbender'a, Brandon, to przede wszystkim ofiara, więzień własnego uzależnienia. Pojawienie się siostry w jego życiu napawa go przerażeniem, co dodatkowo pogłębia ten stan.

Reżyserem filmu jest brytyjczyk Steve McQueen. Duet Fassbender-McQueen sprawdził się już wcześniej. W 2008 roku reżyser otrzymał Złotą Kamerę w Cannes dla najlepszego debiutanta oraz nagrodę specjalną MFF w Wenecji za film Głód (Hunger). Rolę główną zagrał nikt inny jak Michel Fassbender.

Michael Fassbender to aktorskie odkrycie ostatnich lat. Za film Wstyd zdobył nominację do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w dramacie. Niestety obraz najwyraźniej okazał się za odważny dla  Amerykańskiej Akademii Filmowej skoro  konserwatywni członkowie poskąpili nominacji do Oscara dla filmu, reżysera oraz Michaela Fassbender'a. To dopiero jest wstyd.

Przyznam się, że był to film  przeze mnie bardzo długo wyczekiwany. Dla jednych jest to obraz kontrowersyjny wręcz oburzający, dla mnie jest to kawał dobrego kina, z doskonałymi kreacjami aktorskimi oraz wyśmienitą ścieżką dźwiękową za którą odpowiedzialny jest Harry Escott.

Ocena FFF

9/10

Ocena Filmweb

7,1/10

 Wstyd - zwiastun (trailer)

Magic Mike - zapowiedź

Premiera: 10 sierpnia 2012 (Polska) 29 czerwca 2012 (świat)

Magic Mike to opowieść o młodych przystojnych chłopakach dla których głównym źródłem wcale niemałego dochodu jest striptiz. Dla pań lato może się okazać naprawdę gorące, gdyż w filmie występują aktorzy słynący z nieprzeciętnych torsów m.in Channing Tatum, Matthew McConaughey, oraz Joe Manganiello.

Magic Mike zwiastun (trailer)

Wszystkie odloty Cheyenne'a (This must be the place)

Reżyseria: Paolo Sorrentino

Scenariusz: Umberto Contarello, Paolo Sorrentino

Produkcja: Włochy, Francja Irlandia

Gatunek: Dramat, Komedia
Czas trwania: 1 godz. 58 min.

Premiera: 20 maja 2011 (Świat), 16 marca 2012 (Polska)

Głównym bohaterem filmu jest Cheyenne, podstarzały muzyk rockowy, który blaski swojej kariery muzycznej ma już dawno za sobą. W ową postać wcielił się dwukrotny laureat Oscara Sean Penn. Cheyenne wraz ze swoją ukochaną żoną Jane (graną przez doskonałą Frances McDormand), wiedzie spokojny żywot w małym zamku w Irlandii. Czas upływa mu gównie na robieniu zakupów, graniu w pelotę bez rakietek w pustym basenie oraz organizowaniu życia miłosnego swojej nastoletniej przyjaciółce. 

Monotonię życia codziennego przerywa mu wiadomość o śmierci swojego ojca, którego nie widział od 30 lat. Cheyenne wyrusza na pogrzeb do Nowego Jorku, gdzie dowiaduje się, że jego ojciec chorobliwie poszukiwał swego oprawcy z Auschwitz. Nasz bohater wraz z detektywem (granym przez Judd'a Hirsh'a) rusza w podróż, która ma na celu doprowadzenie tej dwójki do kryjówki nazistowskiego zbrodniarza. W trakcie poszukiwań, spotyka na swojej drodze kilka intrygujących postaci.

Reżyserem filmu jest włoski reżyser Paolo Sorrentino, który za powyższy film otrzymał  nagrodę Jury Ekumenicznego oraz nominację do Złotej Palmy w Cannes. Za muzykę do filmu odpowiedzialny jest David Byrne, jeden z założycieli i wokalista amerykańskiej grupy rockowej z lat 70-tych i 80-tych  Talking Heads. Zagrał on również epizodyczną rolę. W rozmowie Davida Byrne'a z głównym bohaterem dowiadujemy się między innymi dlaczego Cheyenne zakończył swoją karierę u szczytu sławy. W trakcie oglądania filmu można usłyszeć kilka różnych aranżacji piosenki This must be the place wspomnianego przeze mnie wokalisty.


Film jest zarówno komedią jak i dramatem. Postać grana przez Penn'a budzi uśmiech na twarzy samym wyglądem, sposobem mówienia czy chodzenia. Fani zespołu The Cure na pewno zauważą podobieństwo  postaci do wokalisty grupy Roberta Smith'a. Z drugiej strony bohater jest postacią smutną, budzącą litość, nie potrafiącą zrozumieć dlaczego ktoś mógłby go kochać. Rola zagrana brawurowo. Jeśli ktokolwiek wątpił w aktorskie umiejętności aktorskie Sean'a Penn'a to powinien wybrać się na powyższy film.

Ocena FFF

8/10 

Ocena Filmweb

7,3/10

Wszystkie odloty Cheyenne'a - zwiastun (trailer)

Prawdziwe męstwo (True Grit)

Czas trwania: 1 godz. 50 min.

Gatunek: Dramat, Western

Premiera:11 lutego 2011 (Polska) 14 grudnia 2010 (świat) 

Produkcja: USA

Reżyseria: Ethan Coen, Joel Coen

Scenariusz:Ethan Coen, Joel Coen 

Prawdziwe męstwo - film braci Coen, który w 2011 roku zgarnął aż dziesięć nominacji do Oscara (nie dostał żadnego) jest niczym innym jak remake'iem westernu, który ukazał się pod takim samym tytułem w roku 1969. Wówczas w głównej roli wystąpił, specjalista od grania pierwotnych amerykańskich twardzieli - John Wayn. 

Jako dziecko nie byłem ani fanem Johna Wayne'a ani filmów o dzikim zachodzie. Nawet dla mojego dziecięcego umysłu postacie wydawały się zbyt przerysowane, a Indianie zbyt głupi. Jednak muszę przyznać, że z wiekiem sytuacja ulega zmianie i chociaż  nie wracam z nostalgią do Bonanzy to jednak o współczesnych westernach mam zdanie bardzo dobre i są to zazwyczaj  filmy, które serwują rozrywkę na przyzwoitym poziomie. I tak też było tym razem. 

Mattie Ross jest charakterną dziewczynką, która przybywa do małej mieściny z zadaniem odebrania zwłok swojego ojca, choć dla Mattie nie był to główny cel podróży. Dziewczynka postanawia znaleźć stróża prawa, który pomoże jej wytropić mordercę ojca i pomścić jego śmierć. Natrafia w końcu na  człowieka o prawdziwie mocnym charakterze - szeryfa Reubena J. "Rooster" Cogburna (Jeff Bridges). Wraz z podstarzały pijaczyną ruszają w pościg, a  w tym samym kierunku również za  Tomem Chaney'em (Josh Brolin) podąża dość zabawny strażnik teksasu - LaBoeuf (Matt Damon). Podróż, którą wspólnie odbywają okazuje się przygodą ich życia. 

Dużym atutem filmu jest niewątpliwie świetnie dopasowana obsada aktorska, która bez dwóch zdań zapewniła filmowi tak spory sukces. Bo choć Prawdziwe męstwo nie jest kinem porywającej akcji to jednak ogląda się je z prawdziwą przyjemnością. 

Ocena FFF

8/10

Ocena Filmweb 

7,3/10

Prawdziwe męstwo - zwiastun (trailer)

Opowieści o zwyczajnym szaleństwie

Czas trwania : 1 godz. 47 min

Gatunek: dramat, komedia

Premiera: 23 września 2005 (Polska) 25 lutego 2005 (Świat)

Produkcja: Czechy, Niemcy, Słowacja
Reżyseria: Petr Zelenka

Scenariusz: Petr Zelenka

Opowieści o zwyczajnym szaleństwie to z pozoru smutna historia o samotności i poszukiwaniu miłości.  Jednak tylko z pozoru smutna, gdyż to co w innych nacjach wydawałoby się dramatyczne i przygnębiające u naszych sąsiadów wygląda zabawnie i z egzystencjalnym dystansem. Bohaterami filmu są ludzie poszukujący sensu życia oraz wrażeń, które wyrwą ich z marazmu

Głównym bohaterem jest Petr (Ivan Trojan), który pracuje na lotnisku i bezskutecznie próbuje odzyskać serce dziewczyny (piękna Zuzana Sulajova). Notabaena, której nowy związek trudno zaliczyć do typowych. Rodzice Petra też są ostro zakręceni. Matka wmawia ojcu  starczą demencję i zbiera wycinki o światowych katastrofach, z kolei ojciec odnajduje sens i energię życiowa dopiero u boku kilka lat młodszej ekscentrycznej rzeźbiarki.

Zuzana Šulajová

Film Petra Zelenky doskonale wpisuje się w specyfikę kina czeskiego.  Mamy w nim wszystko to co w najlepszych produkcjach naszych sąsiadów jest znamienne: mocne dialogi, czarny humor z pogranicza absurdu i postacie z niemałym problemem odnalezienia się w otaczającej rzeczywistości.  Film naprawdę warto zobaczyć gdyż jest to kino, którego w naszym smutnym i śmiertelnie poważnym kraju nigdy się  nie doczekamy.  Ocena FFF 8,5/10 Ocena Filmweb 7,9/10

							Opowieści o zwyczajnym szaleństwie zwiastun

Histeria - Romantyczna historia wibratora

Czas trwania:1 godz. 40 min.

Gatunek: komedia romomantyczna

Premiera: 2 marca 2012 (Polska) 2 marca 2012 (świat) 

Produkcja: Francja, Luksemburg, Niemcy, Wielka Brytania

Reżyseria: Tanya Wexler

Scenariusz: Jonah Lisa Dyer, Stephen Dyer

Mortimer Granville jest młodym lekarzem, który ma trudności z utrzymywaniem posady w szpitalach z powodu zbyt postępowych poglądów na temat higieny. Zniechęcony długotrwałymi poszukiwaniami kolejnego miejsca pracy w końcu trafia do prywatnej kliniki ekscentrycznego  Dr Robert Dalrymple, który to specjalizuje się w leczeniu przypadłości kobiecych. W tym, że miejscu nasz bohater zakotwicza na dłuższy czas, a zadowolony z jego pracy Dalrymple obiecuje mu rękę swojej młodszej córki oraz składa propozycje zostania wspólnikami. Jednak wszystko co dobre szybko się kończy,   tak więc  rozwijającą się karierę przystojnego Mortimer miały pokrzyżować nękające go skurcze dłoni, które uniemożliwiały mu skuteczne leczenie pań.  Wtedy z pomocą przybywa przyjaciel młodego lekarza, zabawny wynalazca i wspólnie tworzą maszynę, która mogłaby dać ukojenie zmęczonej dłoni. Tak więc zabieg, który  do tej pory musiał  cierpiącym na histerię kobietom wykonywać ręcznie, teraz mógł wykonywać za pomocą wibratora. Oczywiście oprócz zabawnego wątku z wibratorem nie zabrakło również wątku romantycznego między Mortimer Granville, a  ekscentryczną i hałaśliwą siostrą jego narzeczonej.

Film ogląda się przyjemnie, a klimatu dodaje mu z całą pewnością fakt, że historia jest osadzona w XIX  -  wiecznym Londynie. Oczywiście nie jest to arcydzieło kinematografii, ale chyba nikt tego się nie spodziewał po filmie opowiadającym romantyczne losy wynalazcy wibratora. Tak więc, nie namawiam nachalnie na wizytę w kinie, co nie znaczy, że nie można by spędzić miłego popołudni bądź wieczoru w domu przed telewizorem. A po seansie panowie muszą się zabrać ostro do pracy, by panie nie popadły przypadkiem w histerie.

Ocena FFF 

6/10

Ocena Filmweb

7,1/10

Histeria zwiastun (trailer)

Kontrabanda

Gatunek: dramat, kryminał, thriller, sensacja

Czas trwania: 1 godz 49 min.

Premiera: 27 stycznia 2012 (Polska) 13 stycznia 2012 (świat) 

Produkcja: Francja, USA, Wielka Brytania

Reżyseria: Baltasar Kormákur

Scenariusz: Aaron Guzikowski

Chris Farraday (Mark Wahlberg) ma spokojną prace, piękną żonę i wspaniałe dzieci. Jednak oaza spokoju zostaje naruszona i nasz bohater, w celu uratowania rodziny musi wrócić do swojego niechlubnego zajęcia z przeszłości. Niechlubnego, ale będące tym co w życiu robił najlepiej. U Chrisa międzynarodowy przemyt to już praktycznie tradycja rodzinna. Jego ojciec siedzi przez jego skutki w więzieniu, a nieudolny w tym fachu szwagier okazał się przyczyną całego zamieszania. Wraz z rozpoczęciem wypełniania głównej misji film zaczyna przypominać menelskie, ale poważniejsze Ocean's Eleven. Bohater zaczyna zbierać ekipę do zadania, które z pozoru wydaję się nie do wykonania.

Film jednak nie jest typowym amerykańskim kinem akcji, gdyż w celu zwiększenia poziomu "ambitności" filmu, wprowadzono wątek dramatyczny. Otóż gdy nasz dzielny bohater walczy na morzu i lądzie ze zbirami, jego najlepszy przyjaciel ma spore problemy, które stara się rozwiązać wykorzystując jego zaufanie . W rolę kiepskiego przyjaciela wcielił się Ben Foster i zrobił to rewelacyjnie. Zresztą na obsadę aktorską nie ma co narzekać obok już wymieniony zagrali także Giovanni Ribisi oraz piękna Kate Beckinsale.

Oglądanie tego filmu okazało się całkiem niezłą rozrywką. Bo choć fabuła na pierwszy rzut oka może się wydawać kiczowata i banalna, to jednak wątki poboczne oraz wartka i lapidarna akcja sprawiają, że Kontrabanda to kino akcji na przyzwoitym poziomie.  

Ocena FFF

7/10

Ocena Filmweb

7/10

  

Kontrabanda zwiastun (trailer)

Róża

Czas trwania: 1 godz. 38 min.
Gatunek: dramat 

Premiera:3 lutego 2012 (Polska) 9 czerwca 2011 (świat) 

Produkcja: Polska 

Reżyseria: Wojciech Smarzowski

Scenariusz: Michał Szczerbic

Gdy się dobrze przyjrzymy polskiej kinematografii, to zauważymy, że na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, jeżeli już nam coś wyjdzie, to jest to dramat. Opowiadanie smutnych historii, najczęściej bez hollywoodzkiego happy endu wychodzi nam najlepiej. Film Wojciecha Smarzowskiego pod tytułem Róża, nie tylko wpisuje się w polską tradycję kina ambitnego, ale dowodzi, że praktyka czyni mistrza. 

Jest lato 1945 roku, tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Tadeusz, polski żołnierz, któremu wojna odebrała wszystko poza życiem dociera strudzony wędrówką na Mazury - ziemie, które przed wojną należały do Niemiec, a po wojnie zdobyte przez Rosjan zostały przekazane Polsce. Odnajduje wdowę po niemieckim żołnierzu, którego śmierci był świadkiem. Mieszkająca sama w dużym gospodarstwie Róża przyjmuje przybysza chłodno, jednak pozwala mu zamieszkać u siebie w zamian za odminowanie pola. Mazurzy są szykanowani, zarówno przez Rosjan jak i Polaków. Tadeusz za wszelką cenę stara się chronić nagminnie gwałconą przez żołnierzy, Różę. Chcąc uniknąć deportacji swojej ukochanej do Niemiec podejmuję walkę, która nie może zakończyć się szczęśliwie. 

Róża, to historia przytłaczająca ogromem okrucieństwa, jest to film po, którego seansie nie będziecie mieli ochoty na rozmowy czy żarty, lecz jest to film, który trzeba obejrzeć. Smarzowski opowiada nam historię do niedawna zakazaną, ale nawet dziś trzeba mieć odwagę by w taki bezkompromisowy sposób ją opowiedzieć. 

Na uwagę zasługuje również, gra aktorska. Przez cały film ma się wrażenie, że nikt w nim nie znalazł się przez przypadek. A kreacje Marcina Dorocińskiego i Agaty Kuleszy to mistrzostwo świata. Róża to mój kandydat do Oscara, ponieważ przy nim W ciemności Agnieszki Holland to ckliwa historia, przy której nie trzeba ruszyć głową.

Ocena FFF

9/10

Ocen Filmweb

8,3/10

Róża zwiastun